RÓŻA

NIewidzialna

Przemyślenia

Nie potrzebuję nikogo
Nie potrzebuję ludzi
Wszyscy gdy powinni być odchodzą
Bez słowa
To co miało budować niszczy
To co miało być światłem gaśnie
Ludzie umieją dawać tylko cierpienie...

W świecie pełnym kłamstw
Skąd wiemy, że góra to nie dół?
Stoimy nad przepaścią
Skąd wiemy, że nikt nas nie zepchnie?

Gdy przyjaciele się od nas odwracają
Gdy tracimy poczucie tego co złe
Ludzie są po to by ranić
Nic innego nie umieją

Skoro chcą wojny będzie wojna
Chcą potwora będzie potwór
Zawsze radziłam bez nich i teraz też sobie poradzę

Znów to zrobiłam
Pozwoliłam kilku osobom za dużo wejść do mojego świata
Pod moje osłony
Poznać moje wnętrze
A oni próbują znów zniszczyć to od środka...         

                     Dzisiaj współczesna poezja tekst jest dość wymowny i pasuje do mojego dzisiejszego nastroju, a poniżej najnowsze dziełko

technika : upcykling ; materiały:welur, poliester, tektura, klej na gorąco, farby ; inspiracja -róże  to moje ulubione kwiaty.